Skólinn er strax kominn á fullt hjá okkur. Það kemur auðvitað ekki annað til greina en að massa þetta frá byrjun, sérstaklega þar sem planið er að skrópa í heila viku til að renna sér á skíðum í Frakklandi... Getur vel verið að Ásdís komi og kíki á okkur í brekkunum :o)

Anna systir ætlar síðan að kíkja á okkur í næstu viku og þá verður maður auðvitað að líta upp úr bókunum og gera eitthvað skemmtilegt með skvísunni. Hún er núna á bólakafi í skruddunum í próftíðinni í MA. Gugga systir tók síðasta prófið sitt í læknisnáminu í gær og útskrifast föstudaginn 27. janúar. Hún ætlar að kíkja á okkur í "höllina" á morgun.

Áðan sá ég snilldarinnar dreng. Hann var í grárri prjónapeysu sem var með risastóru rauðu hjarta framan á. Kærastan hans hefur örugglega prjónað þetta handa honum og gefið honum í jólagjöf... en hann líka duglegur kærasti að mæta bara í peysunni í skólann og vera þvílíkt lukkulegur með þetta. Ég þyrfti að senda hann Ámunda minn á námskeið hjá þessum gaur. Ég er búin að prjóna tvö pör af vettlingum handa honum. Honum fannst fyrra parið svo hræðilegt að hann neitaði að nota þá (sagði að þeir væru svo stórir að þeir myndu bara fljúga eitthvert út í buskann ef hann færi í snjókast) en komst auðvitað ekki upp með annað en að nota seinna parið. Síðan fer ég með honum í búðir og læt hann vera með vettlingana og allt í einu tilkynnir hann mér að hann sé barasta búinn að týna þeim. Voða lúmskur eitthvað - og svo er hann strax farinn að biðja um nýja vettlinga. Fallegi félaginn. Þarf að finna svona leikskólavettlinga í bandi handa honum.

Það er fáránlega kalt hérna í Lundi. Ég fer ekki neitt án þess að vera með húfu og vettlinga og helst í tveimur peysum og samt er mér alltaf kalt. Nú sit ég til dæmis í tölvustofunni í skólanum, í úlpunni, báðum peysunum og er samt með axlirnar upp að eyrum því mér er svo kalt. Durrrrrrr... En gaurnum í hjartapeysunni er nú samt örugglega ekki kalt :o/