Ásta skásta

21 júní 2004

Svo fórum við til Thailands og höfðum það agalega gott. Þar var allt næstum ókeypis og í restina var maður farinn að gera veður út af einhverjum 20 köllum í verðmismun. Iss, það er nú meira hvað maður getur brenglast :o)
Þar fórum við á fílabak og alls konar, getið bara kíkt á myndirnar og skoðað þær ef þið viljið vita meira um Thailands hlutann. Svo getið þið líka bara bjallað í mig (6942302).

Eftir allt Asíuferðalagið stoppaði ég í þrjá daga í London. Þar hafði ég það ægilega gott með Siggu og Guggu systur..
Kom eldsnemma til London, vélin lenti klukkan 5:50 eða eitthvað aðeins fyrir það. Svo tók tvo eða þrjá klukkutíma að komast heim til Siggu. Reyndar ferðaðist ég bara með lestum og svo kom Gugga sæta systir mín og sótti mig á lestarstöðina. Hún fórnaði sér heldur betur með að gera það því að hún fékk fullt á fótsærum á leiðinni. Ég var ekkert þreytt þegar ég kom til þeirra, gat alla vegna ekki hugsað mér að fara að sofa því veðrið var svo æðislegt. Við drifum okkur því bara út og niður í bæ, það má kannski orða það öðruvísi heldur en að við drifum okkur því það tók okkur alla vegna þrjá tíma að fara allar í sturtur og hafa okkur til!!!

Deginum var síðan vel varið í túristaferð um London. Uppi á annarri hæð í strætó. Klikkaði ekki að við ferðuðumst um á opna hlutanum á efri hæðinni og bæði Sigga og Gugga tóku góðan lit. Í þessari túristaferð sáum við allt sem vert er að sjá í London, keyrðum yfir fjöldan allan af brúum sem liggja yfir Thames og þræddum allar götur miðbæjarins óendanlega oft.
Fengum okkur alvöru fish and chips á Sherlock pub og stelpurnar voru agalega duglegar að taka myndir, ég var komin með einhvern doða í myndaputtann eftir asíuklikkunina.
Kvöldið endaði síðan í leikhúsi þar sem við sáum Mamma Mia. Það var hreint út sagt geðveikislega flott. Ótrúlega gaman :o) Það versta var samt að ég var orðin svo þreytt eftir daginn og tímamismuninn að ég átti erfitt með að halda mér vakandi. Gugga systir skemmti sér konunglega yfir að sjá mig hrökkva upp af og til eftir hlé. Þetta er samt ekkert svo skrítið því að klukkan var orðin fjögur eða fimm um nóttina á Thailands tíma undir restina af leikritinu.